Tag: 2018

Ik vind de moffen stom!
Wat vind jij van de moffen?

Oorlog is een verwoeste stad.
De moffen zijn stom en eng

Ik ben boer Harms.
Ik word Bierbuikje genoemd.

Ik ben boos maar ook dronken,
ik voel het in mijn buik.

Mijn dorp is verwoest door de oorlog.
De oorlog is als een inktvlek op de tafel,
je blijft het altijd zien.

De oorlog is verscheurend
voor alles en iedereen.

Vrede is een feest in het park.

Oorlog, die tijd moet verschrikkelijk zijn geweest,
niet alleen voor Joden,
maar waarom zoveel doden?

Die 5 jaar zoveel tranen van verdriet,
zoveel enge dingen dat je dubbel ziet.

Toe nou, vergeet ons niet!
Duitsers kwamen ons land binnen,
daar ging de oorlog voor Nederland echt beginnen.

De koningin zei: “Blijf elkaar helpen,
jullie moeten Nederland een handje helpen.”

Het duurde zo lang, wel 5 jaar, als we erover praten
en meningen tonen, dan lijkt het me niet te dragen.

Ook zijn er mensen homoseksueel.
Hitler dacht: die sluiten we op in een kasteel.

Dit vonden wij niet kunnen, dit was wel riskant,
maar wij kwamen in opstand.

De Duitsers vonden dat niet oké,
maar wij droegen de moed met ons mee!

Uiteindelijk hebben we met goede moed de oorlog overwonnen,
daarna is het goede normale leven weer begonnen!

Koos zit te dromen:
zal het einde nog komen?

Hij stelt zich voor:
we zingen het volkslied in koor.

Hé Koos, we zijn vrij!
Even was hij blij.

Ze waren arm geweest
en nu was het feest.

Maar ze hebben nog niet genoeg geld voor brood
en Jan bleef dood.

Koud,
zo koud,
heel erg koud
op een heel donkere nacht.

Hij wilde kolen pakken,
maar daar stond de Duitse wacht.

Toen zag hij uit het niets een kogel,
dat had hij niet verwacht.

Het was toen elf uur ’s avonds,
bijna middernacht.

Daar kwam Keesje aan zijn einde
door kooltjes van de treinen.

Het is moeilijk voor te stellen,
die alarmbellen,
dat alarm dat opeens afging
en die angst van de bevolking.

Bommen die uit de lucht komen vallen
en de hoeveelheid dodenaantallen.

De Duitsers hadden de macht
maar de Nederlanders hadden iets bedacht.

Nederland werd bevrijd
en blijdschap werd verspreid.

In de oorlog lang geleden

waar de treinen door de straten reden,

ging Keesje Brijde kolen halen

waar hij toen wel van kon balen,

want er gebeurde iets:

vanuit het niets

stond hij in een duel,

maar helaas was dat zijn leven wel.

Hij had het heel erg koud

en haalde toen kolen.

Voor hem was het toen goud,

voor zijn moeder gestolen.

Onze geliefde broeder

die toen kwam te overlijden.

Hij deed het voor zijn moeder,

meneer: Keesje Brijde.

Mijn naam is Nick

Mijn koosnaam Grote Nick

Oorlog is een leeg gevoel

Vrede is een warm gevoel

Ik ben boos

Ik ben woedend

Daarom doe ik mee met de staking

Mijn naam is Nick

Ik heb last van mijn zenuwen

Dat voel ik in mijn hoofd

Vrede is een warm gevoel

Oorlog is een leeg gevoel

Oorlog is angst en huilen

Vrede is blij en gelukkig

Ik ben Franka

Mijn moeder noemt me Frankje

Boosheid zit in mijn hoofd

Zenuwen zitten in mijn knikkende knieën

Ik verkoop jurken en rokken in een winkel

Ik ben goed in jurken naaien

Ik zwaai met mijn vuist!

Oorlog is huilen en angst

Oorlog is een mof met een geweer

Vrede is spelende kinderen in een speeltuin

Ik ben Biertje, maar noem mij maar Bellie

Vrede is blauwe lucht en spelende kinderen

Ik ben Biertje en ik voel wraak in mijn buik

Ik ben boos en pluk geen roos

Noem mij maar Bellie

Ik voel wraak in mijn buik

Ik werk in een bierbrouwerij en ik ben trots

Ik ben boos en pluk geen roos

Oorlog is een mof met een geweer

Ik dans voor de vrijheid