Keesje was de 9e van de 12 het was koud de wind was guur
Eten hadden ze, maar kooltjes?
Keesje ging naar buiten voor zijn zieke moeder kooltjes halen. Voor hij wegging zei hij nog: ik ben terug voor je het merkt.
Keesje pakte wat kooltjes daar was geen bezwaar maar toen kwam hij tussen beiden en dat was zijn einde.