Categorie: Gedicht

Slapen ’s nachts lukt niet meer,
behalve met mijn teddybeer.

Ik hoor alleen maar geschreeuw.
Het luchtalarm gaat steeds af.

Dat is echt vreselijk laf van de Duitsers.
In de ochtend pak ik mijn sloffen.

Ik loop naar benee.
Toen zeiden mijn ouders “kom mee!”

Ik dacht wat gebeurt hier.
Ik liep mee naar de kelder.

Hier moesten we onderduiken.
Dat is echt geen plezier.

Het stinkt en het is er klein,
het ruikt hier naar verrot zwijn.

Hopen dat die Duitser ons hier niet vind,
’s nachts hoor ik de wind.
En een huilend kind.

Ik ben bang.
Bang voor wat er komen gaat…..

Alles ging om een kolensteentje
Toen werd je helaas geschoten door je beentje
Jij was dertien
Zo vroeg ging je ook al dood

Ter nagedachtenis aan jou staat er nu een monument
Wij hopen dat je er blij mee bent
In die tijd had je ook weinig school
Zo had je ook heel weinig lol

Jij deed heel erg je best om te overleven
Terwijl wij alles thuis beleven
Wij leven nu wel in vrijheid
Zo zat jij vooral in bangheid

Honger, alleen maar honger
Wanneer houdt het eens op?
Honger kun je niet dwingen om op te houden.
Niet als je geen voedsel hebt.

Honger, alleen maar honger.
Hoeveel langer houd ik dit vol?
Niet lang meer als dit zo doorgaat.
Ik wil niet sterven, maar ik wil ook geen hongerlijden.

Bij honger eet je alles wat op je pad komt.
Wij hebben bloembollen als eten.
Of de schil van een aardappel.
Het is niet te harden, maar je moet toch wat?

Honger, alleen maar honger.
Ik voel mijzelf leeg van binnen.
Niet alleen de honger zorgt daarvoor, maar ook mijn verdriet.
De oorlog holt mij van binnenuit, als een leeg geschraapte kom.

Leeg…

Vrijheid is nu normaal,
Vroeger was vrijheid niet vanzelfsprekend.
Vroeger hadden mensen 5 jaar geen vrijheid,

Die tijd was er een verschrikkelijke heerser
Die zijn macht verkeerd gebruikte.
Nu is er meer vrijheid,

Niet in ieder land is er vrijheid.
In die landen wordt de macht nog steeds fout gebruikt.
Dat is heel erg jammer.

Daar zaten we dan verscholen
Tussen al die scholen
Van angst konden we niks

Daar zaten we dan verscholen
Tussen al die scholen
We waren bang

Dat we gepakt werden
Dat was niet harden
De moeilijke tijden zijn voorbij

Daar zaten we dan zo verscholen

wat vrijheid is

ik stond er niet bij stil

nu lees ik over de oorlog en besef ik pas wat het betekent

je kunt gaan en staan waar je wilt

je kunt zeggen wat je wilt/je kunt lief hebben wie je wilt

toen kon dat niet/we mochten niets meer

Duitsland had ons bezet

zelfs kolen halen voor een beetje warmte

zoals Keesje Brijde deed

was al te veel

nu zit ik achter mijn bureau

zie de vogels vliegen door

de lucht zo vrij

ik wou dat ik een vogel was, vrijheid dag en nacht

laten we de vrijheid vieren

had Keesje Brijde dat maar gehad

Keesje wilde naar kolen zoeken
Terwijl hij in de Benkoelenlaan woonde
’s Morgens vroeg in het duister
Ging hij op zoek in het duister

Hij had het gevonden
Maar werd betrapt
Toen werd hij beschoten
En lag in het graf

Het is nu herdenken
Bloemen is wat we schenken
Waren het maar kolen
Dan had hij nu wat te stoken

Donkere tijden
En ik zit hier stil
Om geen geluid te maken
Alleen als ik dat wil

Maar wie wil dat nou
Heen met de trein en terug…
Je lijdt er alleen maar pijn
Wij zitten in een huis

Bijna alleen
Een paar mensen helpen ons
Al bijna een jaar
Hopen dat de politie niet komt

Want dan
Lopen wij een groot gevaar

Elk jaar is het weer zo ver
De dodenherdenking op 4 mei
Veel mensen gaan er heen

Dit jaar zal het met Corona minder zijn
Beseft iedereen wel
Wat die mensen hebben meegemaakt

Omdat die mensen anders waren of deden
Terwijl ze dat alleen maar deden om te overleven
En daar gestraft voor werden

Op sommige plekken gebeurt dat nog steeds
Maar wij leven hier in vrijheid
En daar mogen we dankbaar voor zijn

In deze Corona-crisis voelen we een heel klein beetje
Wat die mensen in de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt
Nu we vaker binnen moeten blijven

En omdat je misschien bang bent om het te krijgen
Dus denk even aan de mensen die zijn gestorven
Die moesten vechten voor hun leven

Dus besef dat die mensen een vreselijke tijd hebben gehad
Besef hoe fijn het is dat we in vrijheid leven

Ik ben Keesje, Keesje Brijde.

Ik ben dertien jaar oud.

Het is koud zo koud.

Ik ga naar buiten.

Samen met Floris mijn vriend.

Overal Duitse soldaten.

Soldaten met wapens.

Ik ben op zoek.

Op zoek naar kooltjes, voedsel of misschien wel hout.

Maar dat was een grote fout.