Verzet

Nederland, verzet

Tegen de landverraders en Nazi’s

Maar het moest,

Want Nederland was bezet.

Veel mensen kwamen om,

Nederlanders moesten huilen

Door Hitler,

Die steeds verder de macht op klom.

En dan die arme joden,

Die als maar moesten schuilen

En hun leven daarvoor moesten inruilen.

De mensen van het verzet,

De dapperste van allemaal

Die verdienen een boeket.

En daarom blijven wij die vreselijke tijd te herdenken,

Door hun leven te bedenken.

Dat mag nooit meer gebeuren

Die tijd zonder kleuren.

Woensdag 5 mei

Woensdag 5 mei.

De dag van Bevrijdingsdag.

Iedereen hoorde op Radio Oranje dat Nederland werd bevrijd.

Iedereen was happy, dus ze gingen naar de Dam.

Alleen de Duitsers waren boos, omdat ze hadden verloren dus ze schoten mensen dood.

Iedereen probeerde weg te rennen, maar jammer genoeg werden een paar mensen geraakt door kogels van de Duitsers.

De Duitsers werden daarna opgepakt.

Iedereen vond het verschrikkelijk wat de Duitsers hadden gedaan, behalve de sommige Duitsers zelf. Aan gedachtenis hebben ze tegels op de Dam in de grond geplaatst met namen erop van mensen die helaas overleden zijn.

Wat als…..

Wat als….

Wat als de geallieerden niet waren gekomen?

Konden we de oorlog dan nu herdenken,

Of waren we dan nu nog in een oorlog?

Waren er dan nu geen Joden meer in Nederland?

Waren wij er wel nog of waren we doodgegaan aan de honger?

Waren er dan nog dieren?

De steden, waren die er dan nog?

Hadden de Duitsers dan al meer dan Europa veroverd?

Ik weet het niet maar wat ik wel weet is dat ik het niet wil weten,

En ik ben blij dat ik het niet weet

De Dam

7 mei 1945 de dag van de bevrijding

Eindelijk na al die jaren geen angst meer,

Blijdschap die ze nog nooit hebben meegemaakt

Maar dan,

Die paar Duitse soldaten

Gaven zich niet over

Ze schoten op de dam

Iedereen die net nog vrede kenden

Dachten daar niet meer aan

Ze werden net nog bevrijd

Maar toen dachten ze alweer aan die vreselijke tijd

Hun namen op de dam voor altijd

Zodat er nooit meer zal zijn

Een oneerlijke strijd

oorlog

De oorlog

Het leven werd steeds moeilijker

Moeilijker voor een jood

Steeds kwam het dichterbij

Dichterbij de dood

Want in Nederland is het niet

Niet veilig meer voor iedereen

Want er vallen bommen op huizen

huizen van steen

Er breekt een hongerwinter uit

Alleen de rijkste mensen krijgen nog een beetje fruit

Er wordt gevochten voor hoop

Zodat ik straks in vrijheid loop

Na jaren vechten voor de vrijheid is de oorlog voorbij

Voorbij op 5 mei

Nu herdenken we de oorlog elk jaar

En dat doen we niet zomaar

Voor zij die gevallen zijn

Zodat de toekomst kan leven zonder pijn

Oorlog

Oorlog

Mag nooit meer gebeuren

Want Dat is treurig

Het duurde heel lang

En iedereen was bang

Zij vochten voor iedereen

Zodat het verdriet verdween

Vrijheid

Eindelijk vrijheid

Nu herdenken wij

Want de oorlog is voorbij

Het verdriet

De Joden
Veel doden
Het verzet
Veel verraad

Dingen waar we met z´n alle in vrijheid over denken
Met de geallieerden als helden
14 Mei, toen Rotterdam in puin lag
Met veel verdriet op die dag

De NSB deed een daad
Met na de oorlog veel wraak
D-day, het begin van de bevrijding
Met de tommy´s aan de leiding

De hongerwinter met weinig eten
Waardoor veel mensen het niet overleefden
2 minuten stilte in mijn hart
Wat met veel tranen bevat

5 jaar oorlog met veel geweld
En zeker wanneer god huilt
Maar toch het allermooiste dat wij nu in vrijheid leven
En dat de soldaten dat voor ons deden

Joden

Zo onschuldig

Gehaat door Duitsers

Verboden overal

Ze hadden geen eten voor allemaal

Eerst de oorlog

Ze dachten dat het niet erger kon

Honger winter

Is dit het vervolg

We hebben gewonnen

De oorlog is voorbij

En herdenken alle doden op 4 mei

Oorlog

Pijn

Is niet fijn

Maar tijdens de oorlog

Gebeurt dat te vaak

Altijd slecht weer

We willen niet meer

Toch gaat het door

Net zoals de moord

Wij eten nu elke dag een appel

Zij hadden maar een aardappel

Per week

Voor je bezweek

Dat je even door bijt

Voor de vrijheid

Of is alle hoop kwijt

Het leven was slecht

Voor altijd aan je gehecht

Je kan er niet meer vanaf

Het is een soort straf