Auteur: keesjebr_admin

Wordt er toch veel over moord gepraat
Die gemene mensen praten een taal die wij niet kennen
Ik kan er maar niet aan wennen

Ik ben bang
Ik wil vluchten, maar weet niet hoe het kan
Pief poef pief paf
Ik dacht dat ze om ons gaf

Die verraadster van het dorp hiernaast
Ze had ons verraden, die dwaas
Nu zijn we hier naartoe gevlucht
We moeten stil zijn, ook als iemand kucht

Mama en papa zitten hier naast me
Waarom doen die mensen dit? Het verbaast me
Elke avond heb ik verdriet
Ik heb het koud, maar die Duitsers boeit het niet

Hier achter in de straat
Woonde een jongetje, hij was heel braaf
Op zoek naar kolen was hij
Maar toen poef, hij was er niet meer bij

Keesje was zijn naam
Het is allemaal zo heftig
Help me hier uit denk ik dan
Maar dan besef ik, dat dat niet kan

Eerst kon ik doen wat ik wou.

Nu moet ik stil zijn, elke dag weer.

Niemand weet dat ik hier zit,

Op één persoon na.

Zal die zijn mond houden?

Ik kan alleen nog maar hopen.

Op een dag hoeft dit niet meer,

Op een dag kan ik weer doen wat ik wil,

Op een dag is alles anders,

Op een dag…

oorlog is veel schieten, vrede is zo vrij, als een springende dolfijn.mijn naam is Pieter-Jan, maar iedereen noemt me Pietertje.ik help de bakker met het brood, dat blijf ik doen tot aan mijn dood.mijn benen rennen uit zelfvertrouwen, mijn mond is blij, ik hoef niet meer te sjouwen.vandaag gaan we staken, vrede is zo vrij, als een springende dolfijn .er is altijd vrede, als je een broodje eet.

oorlog is de dood, vrede is een blije zon.ik ben Jan, Lange Jan .Goed op school, goed in gym.Ik spreid mijn armen, van woede.Ik spreid mijn armen, van afschuw.Zo staak ik dus, ik spreid mijn armen.van woede, en ik ga op pad.

Ik ben bakker Karel en ik maak elke dag een krentenbol.

Ik zal het deeg blijven draaien, als een tol.

Mijn benen voelen slap, maar mijn hoofd is trots.

Ja, we zijn aan het staken en ik voel in mijn hoofd.de trots die springt, van de daken.

Vrede vervult je wensen!.

Oorlog is mensen doden, vrede is naar een restaurant gaan.Valentijn is mijn naam, mijn bijnaam is Sushi-boy.Ik ben kok, 24 uur per dag, ik maak sushi.De messen schieten, door mijn handen, mijn spieren zijn sterk.Ik staak en sla, de vijand met mijn pan.

Oorlog is een dood kind, vrede is een veilig leven.Ik ben Bella, ze noemen me Balletje, omdat ik veel van ballet houd.Als dansjuf ben ik blij, ik leer kinderen dansen.Ik voel me dankbaar, omdat ik ben wie ik ben, ik heb een goed hart.Ik staak en ik hoop, dat ik mijn baan niet kwijt raak.Ik voel me dankbaar, omdat ik ben wie ik ben.Oorlog is een dood kind, vrede is een veilig leven.

Oorlog: huizen in vuur, Vrede: vrijheid en blijheid.Mijn naam is Wim, mijn zus noemt me Springbok.Ik werk op een kantoor als secretaris, ik ben de beste in sorteren.Blijheid stroomt door mijn benen, maar ik voel ook angst in mijn hoofd.Wij staken voor vrij Nederland, wij staken voor vrij en blij Nederland.

Oorlog is een tank op straat, vrede is een familie, die bij elkaar komt.Mijn naam is Lisa, mijn vriendinnen noemen me Lisje.Ik ben bakker, om vier uur ’s nachts, ga ik broodjes bakken, .om zeven uur, maak ik de winkel klaar.Mijn armen en benen, zijn zelfverzekerd.Ik ben zo blij dat mijn hart, er sneller van gaat kloppen .We staken alsof ons leven, ervan afhangt.Mijn hart gaat er, sneller van kloppen.

Oorlog is een verdrietig bestaan, vrede is zo mooi, als een pasgeboren koala.Ik heet Karel, mijn moeder zegt altijd:, Karel je bent een mooie parel.Ik werk op kantoor, ben altijd bezig, ik sorteer brieven, reken btw uit, werk in het archief.Maar vandaag staak ik, blijheid schiet door mijn hart, ik voel mijn zelfverzekerde benen.Wij staken, voor de vrijheid van de joden, ik voel mijn zelfverzekerd hart.Kom maar op!.