Auteur: keesjebr_admin

Waarom tram 8 niet meer rijdt

Tramlijn 8: Station – Rivierenbuurt
Van buurttram voor joden
Naar het begin van het einde
Het begin van een gruwelijke reis van leven of dood
Duizenden doodsbange joden
Wachtend op wat komen gaat
Wachtend op hartverscheurende taferelen
Ooit geliefd
Nu een zwarte vlek in de geschiedenis van onze stad
Waar de tram op de eindbestemming was
Waren de passagiers pas aan het begin van hun lot
Tramlijn 8
Gehuld in treurnis
Gehuld in schaamte
Bedacht om vergeten te worden

Alles komt goed

‘Alles komt goed, alles komt goed,’
zeiden ze allemaal aan het begin,
maar er was steeds minder hoop elke dag.
4 dagen lang waren mensen bezorgd,
want waar was hun man die het leger in moest?
Oh, misschien was hij wel dood.
Alles komt goed, alles komt goed.
Joden werden opgepakt,
maar niemand wist waar ze naartoe gingen,
om te gaan werken, zeiden ze.
Toch kwamen ze nooit terug.
Alles komt goed, alles komt goed.
Zo ging dat nog 4 jaar door
met moeilijke periodes, weinig eten en het was koud.
Totdat de bevrijders kwamen.
Zij maakten alles goed, alles was weer goed.
Alles is goed gekomen, alles is goed gekomen,
maar er zijn sneden die nog steeds bloeden.

Treinreis naar nergens

Een bons, een klap! Met een knal valt de deur.
Een “Mitkommen” is het begin van terreur.
Ons vinden, het zou niet lang duren,
Alleen omdat we zijn van andere culturen.
Daar lopen we dan.
Alle nazi-soldaten houden ons in bedwang.
Recht naar de zon, een brandende hel,
Oftewel
Een eerste nacht in de cel.
Een trek, een duw, maar eindelijk zitten we klaar.
Klaar voor de volgende stap van het onbekend gevaar.
Deuren dicht, er is geen hoop op licht.
Het enige wat ik hoor is het gehuil en geschreeuw van de angst.
De nazi’s zijn tevreden met hun nieuwe vangst.
In een koude trein, met 80 mensen.
Mensen,
Dat is wat ze zijn,
Niet dieren, geen trekpaarden met een karwei,
Maar mensen zoals ik en jij.

De trein

De trein
De bel van de trein klingelt
Met 80 personen per wagon
Joden, mensen van het verzet en nog zo veel meer…
Die niks fout hebben gedaan
Dagen in de trein honger, kou, vermoeidheid
Bij aankomst werden de familie`s gescheiden, familie`s vallen uit elkaar
En dan… de oude mensen, vrouwen, kinderen recht de gaskamers in
En de mannen die fit waren moesten dagenlang zwaar werk doen,
Om vervolgens broodmager te zijn
Alles alleen door de haat van een man
Daarom zijn we 2 minuten stil, zodat die tijd nooit meer zal gebeuren
De tijd zonder kleuren

De Dam

De Dam
7 mei 1945 de dag van de bevrijding
Eindelijk na al die jaren geen angst meer,
Blijdschap die ze nog nooit hebben meegemaakt
Maar dan,
Die paar Duitse soldaten
Gaven zich niet over
Ze schoten op de dam
Iedereen die net nog vrede kenden
Dachten daar niet meer aan
Ze werden net nog bevrijd
Maar toen dachten ze alweer aan die vreselijke tijd
Hun namen op de dam voor altijd
Zodat er nooit meer zal zijn
Een oneerlijke strijd

De geschiedenis is neer

De geschiedenis is neer
Ik kom eraan
Langzaam maar we komen
Alle culturen we zitten allemaal op de boot

Geland in Normandië
Fotograaf maakt de fotos langzaam maar zeer
Klik klik klik
De geschiedenis is neer
5 mei 1945
Vieren op de Dam in Amsterdam
Wat zijn we blij
……………………………………………………………
22 doden
Dat was random
Dus er waren nog moffen
Verstopt op de hoek
Schoten in het rond
Nu de namen vereeuwigd
Denk ik aan
Die mensen op de dam

Vrijheid

Dat is iets wat de meeste mensen uit de oorlog niet te weten zullen komen.
Het geluk is niet bepaald naar de joden toe gekomen.
Hitler was toen aan de macht.
De meeste mensen hoopte dat hij zou verdrinken in een gracht.
Hij stuurde de joden naar een concentratiekamp.
Deze oorlog is echt een enorme ramp.
Mensen gaven hun leven voor iemand anders zijn vrijheid.
Maar na alles is er toch geen vrijheid.
De mensen bleven vechten.
Voor alle rechten.
Ze vonden dat de joden beter verdienden.
Niemand kon in die tijd omgaan met hun vrienden.
Toen waren ze het zat.
Ze vonden HItler echt een rat.
En toen ging Hitler dood.
Als een echte idioot.
Toen was de oorlog voorbij.
Iedereen was blij en vrij.

Geallieerden

Ik kijk naar de zee en ik zie niks anders.
Het weer zit mee, geen wind geen regen.
Ik hoor iemand roepen: ´ Land in zicht ´
Mijn zenuwen worden erger en erger.
In maak me klaar en spring van de boot.
Veel van mijn vrienden zijn na 1 minuut al dood.
We winnen van de Duitsers en bevrijden de bezette landen.
Nu zijn ze niet meer in Duitse handen.
Laten we samen hopen dat dit nooit meer gebeurt.
Want zoveel verliezen en zo lang oorlog is heel erg afgekeurd.

Oorlog

Dit verhaal is niet normaal
Een vreselijke tijd geen vrijheid
Hitler was de baas wat was hij een dwaas
Er waren kampen er gebeurde daar vreselijke rampen
Je mocht niet geloven wat je wilde
Voor joden werd de wereld klein ze hadden pijn diep in hun hart ze woonde apart
Waarom geen vrede en vrijheid niemand vond het fijn